3 rase kokošaka za organsku proizvodnju

Poređenje nosivosti i otpornosti rasa

Kada se postavlja pitanje odabira rasa kokošaka za organsku proizvodnju ili slobodan sistem držanja uvijek je prisutna nedoumica. I to ne bez razloga jer organska proizvodnja je zaista specifičan oblik uzgoja, za koji rasa mora ispuniti neke preduslove. Oni mogu biti i najčešće jesu: otpornost prema parazitima i nekim bolestima pluća, otpornost prema klimatskim uslovima, dobar imunitet i naravno dobar reproduktivni ciklus.

Leghorn

Možda i najpoželjnija i najpoznatija rasa, Leghorn je prva na listi. Iako se često miješa sa linijskim hibridima bijele boje ona zapravo to nije. Leghorn je dosta otporna rasa sa izrazitim potencijalom za proizvodnju jaja.

Ranostasna: DA

Životni vijek: 5-7 godina

Godišnja nosivost: 220 jaja

Jarebičasta italijanka

Jarebičasta italijanka ili jednostavno talijanka, rasa je izuzetnog potencijala. Njena manja građa omogućava manje uzdržne potrebe, a samim tim i veću ekonomičnost u proizvodnji.

Takođe spada u otporne rase koje same traže hranu i koje imaju dobru otpornost prema parazitima.

Ranostasna: DA

Životni vijek: 7 godina

Godišnja nosivost: 215 jaja

Minorka

Jedna je od najpoznatijih mediteranskih rasa kokoši. Prepoznatljiva po specifičnom crnom perju, ova rasa je kao stvorena za otvorene terene. Crno perje pri svjetlosti dobija notu zelenkaste boje.

Ranostasna: DA

Životni vijek: 6 godina

Godišnja nosivost: 200 jaja

Produktivnost kod svih pa i kod ovih rasa može biti veća ili manja od navedene kao rezultat poboljšanih sa jedne odnosno lošijih uslova držanja sa druge strane. Ipak kao prosjek se uzimaju navedene vrijednosti, a takođe i proporcionalna razlika među rasama. Leghorn je najbolja čistokrvna nosilja, slijedi Talijanka, a naposletku i Minorka.